Waśkiewicz Renata, notariusz. Kancelaria

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI 1) z dnia 13 lutego 2004 r. w sprawie metod analiz niektórych produktów i półproduktów przemysłu cukrowniczego (Dz. U. z dnia 9 marca 2004 r.) Na podstawie art. 34 pkt 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 44, z późn. zm. 2) ) zarządza się, co następuje: § 1.  Rozporządzenie określa metody analiz:   1)   cukru (cukru białego) i cukru ekstrabiałego (cukru rafinowanego) - w zakresie polaryzacji, zawartości cukru inwertowanego i wilgotności;   2)   cukru przemysłowego - w zakresie wilgotności, polaryzacji, zawartości cukru inwertowanego;   3)   płynnego cukru (roztworu cukru), płynnego cukru inwertowanego (roztworu cukru inwertowanego) oraz syropu cukru inwertowanego - w zakresie zawartości suchej masy i zawartości cukrów redukujących;   4)   syropu glukozowego oraz syropu glukozowego w proszku - w zakresie zawartości suchej masy, równoważnika dekstrozy i zawartości popiołu siarczanowego;   5)   jednowodnej glukozy (jednowodnej dekstrozy) i bezwodnej glukozy (bezwodnej dekstrozy) - w zakresie zawartości dekstrozy (D-glukozy), suchej masy i popiołu siarczanowego;   6)   fruktozy - w zakresie wilgotności. § 2.  1. Polaryzację w cukrze (cukrze białym), cukrze ekstrabiałym (cukrze rafinowanym) oraz w cukrze przemysłowym oznacza się zgodnie z metodą określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia. 2. Zawartość cukru inwertowanego w cukrze przemysłowym oznacza się zgodnie z metodą określoną w załączniku nr 2 do rozporządzenia. 3. Zawartość cukru inwertowanego w cukrze (cukrze białym) i w cukrze ekstrabiałym (cukrze rafinowanym) oznacza się zgodnie z metodą określoną w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 4. Zawartość cukrów redukujących w płynnym cukrze (roztworze cukru), w płynnym cukrze...

ZARZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI z dnia 19 czerwca 1995 r. zmieniające zarządzenie w sprawie zasad i warunków budowy linii telekomunikacyjnych wzdłuż dróg publicznych, wodnych, kanałów oraz w pobliżu lotnisk i w miejscowościach, a także ustalania warunków, jakim te linie powinny odpowiadać. (M.P. z dnia 6 lipca 1995 r.) Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności (Dz. U. Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 69, poz. 293 i Nr 105, poz. 451, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1995 r. Nr 60, poz. 310) zarządza się, co następuje: § 1.  W zarządzeniu Ministra Łączności z dnia 12 marca 1992 r. w sprawie zasad i warunków budowy linii telekomunikacyjnych wzdłuż dróg publicznych, wodnych, kanałów oraz w pobliżu lotnisk i w miejscowościach, a także ustalania warunków, jakim te linie powinny odpowiadać (Monitor Polski Nr 13, poz. 95), § 3 otrzymuje brzmienie: "§ 3. 1.   Linie telekomunikacyjne wzdłuż dróg publicznych należy budować w sposób zapewniający najmniejszą liczbę skrzyżowań i zbliżeń z innymi obiektami budowlanymi wymagającymi dodatkowych zabezpieczeń. 2.   Projekt budowy linii telekomunikacyjnych powinien być zgodny z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. 3.   Przebieg terenowy linii telekomunikacyjnych powinien zapewniać dogodne warunki budowy, bezpieczną eksploatację oraz umożliwiać dostęp do linii w ciągu całego roku i w różnych warunkach klimatycznych. 4.   Linie telekomunikacyjne wzdłuż autostrad płatnych i przecinające te autostrady należy budować jako podziemne z wykorzystaniem kanałów zbiorczych dla instalacji uzbrojenia inżynieryjnego." § 2.  Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.